Het was even wennen het concert van Ntjam Rosie in het Koorenhuis. Er verscheen een band op het podium en die begon te spelen. Drie stukken en nog geen Ntjam Rosie. Ik moest even denken aan een paar grote Amerikaanse artiesten die altijd hun band de boel lieten “voorverwarmen”. Denk aan Elvis, BB King en soulartiesten als Gladys Knight. Dus ik vroeg me af: is Ntjam Rosie van statuur veranderd?
Maar niks was minder waar. Na een aantal zeer succesvolle jaren met buitenlandse optredens wilde ze nieuwe energie. Ze wilde weer voelen hoe het was toen zij net begon en die enorme drive had. En dus gaf ze de jongens van Smandem het podium en later ook veel ruimte voor overigens prima solo’s.
Die energie hadden ze. Stuk voor stuk prima muzikanten die we allemaal nog vaker gaan zien in wat voor setting dan ook. Toch was ik vooral benieuw naar Ntjam Rosie. Vanavond zong ze stukken van “Elle-reworked”. Stukken van haar tweede album 13 jaar geleden en nu in een nieuw jasje. Ofschoon ik haar door de jaren heen vaker had gezien stonden die stukken me niet direct bij en kon ik eigenlijk gewoon vrij luisteren naar nieuwe muziek.
Wat Ntjam Rosie voor mij de moeite waard maakt is de prachtige stem die ze heeft. Vol soul en echt plezierig om naar te luisteren. Stukken over het leven, over vrouwen en uiteraard de liefde. De band is fris en zet een groovy jazzy sound neer met mooie solo’s van alle muzikanten.
Achteraf toch nog weer even geluisterd naar de nummers van “Elle” editie 1 en “Elle” nu. Bijvoorbeeld het stuk “In Need”. Het origineel is echt soul uit de jaren 80. Romantisch, met strijkers, melodieus. En de variant nu is veel meer groovy, swingender en frisser. Wat mij betreft een mooie remake. Maar tegelijkertijd genoot ik ook wel van stukken waarop ze solo song met een gitaar terwijl de band mocht luisteren. Prima concert. Mooi dat we zulke parels hebben in Nederland.
tekst en beeld: Maurits van Hout
www.jazzphotographyholland.com