Na drie jaar zijn De Beren Gieren terug met een nieuw album. Less is Endless. Het Belgische trio kan haast niet wachten om aan hun tournee te beginnen. Ze verheugen zich enorm om hun nieuwe muziek live te spelen. Simon Segers (drums) legt uit waarom: “Als een album klaar is, dan is dat niet het einde, maar pas het begin. Het echte werk, het uitspitten en uitdiepen van de songs, gebeurt op het podium”.
Met hun unieke electronisch-akoestische sound kwamen De Beren Gieren als een knal de jazzwereld binnen in 2009. Ze wonnen diverse prijzen en reisden de wereld rond voor optredens. Hun 10-jarig bestaan vierden ze door in 2019 de EP Broensgebuzze uit te brengen voor hun fans. Broensgebuzze was een belangrijke tussenschakel op weg naar Less is Endless.
Hoe meer je inzoomt, hoe meer leven je ziet.
Fulco Ottervanger (piano) en Simon vertellen dat het een bewuste keuze was om bij dit zesde album met minder materiaal aan de slag te gaan. “Vergelijk het met een microscoop. Als je door die lens al zoveel ziet, dan heb je niet veel meer nodig”. Focus en rust in de chaos zijn twee woorden die vaak terugkomen tijdens het interview. “Leegte en stilte in het nu is niet erg, want het leven is al vol genoeg. Zoek een stille plek in de tuin en vind daar de rust door focus”.
Fulco somt op dat het album over de volheid van het leven gaat, het krioelen, net zoals je allemaal kleine ‘dierkens’ onder een microscoop ziet. Het oneindige van het leven. “Hoe verder je inzoomt hoe meer leven je vindt, het houdt niet op: Less is endless”.
“Met dit album willen we uitdrukken dat diepte en eindeloosheid bereikt worden met minder. Muzikaal gezien diepen we bijvoorbeeld maar een paar elementen uit. En toch wordt het nummer interessant, ook al strijkt de bas, wordt er maar één trommel gebruikt, en doet de piano weinig. Twee van de nummers op het album bestaan uit slechts een thema. Dat is niet gebruikelijk in de klassieke jazz. Duidelijke keuzes op het compositorisch vlak creëren karakter. Door minder te doen wordt alles sterker, eindelozer en tijdlozer”.
De tweede single van het album is getiteld ‘Stress als optie’. Stress hebben de mannen niet, maar als je nadenkt over de volheid van het leven, slaat soms je hoofd op hol aldus Simon. Daarom kan leegte prettig zijn vult Fulco aan, net zoals het lege vakje in een schuifpuzzeltje. “Doordat er een gaatje is kan je bewegen, heb je ruimte, dan kan er iets gebeuren of in gang worden gezet. Als je je er bewust van bent dat je stress hebt of dat iets stress gaat geven, dan wordt stress een optie en dan sta je erboven”.
Op dit album wordt ook weer gebruik gemaakt van electronica, maar bewust en gebalanceerd. “Elektronica zit er zeker in, en ook het gebruik van echo. Inmiddels weten we het te balanceren. Maar er zitten ook stukken in waar we er heel bewust voor kiezen om dat niet te doen”.
Het tegendraadse is er een beetje vanaf. Muziek is een innerlijke noodzaak.
Het trio is na 12 jaar niet meer zo piepjong en de muziek minder tegendraads als in het begin. Ze beginnen te lachen: “We willen gewoon mooie muziek maken. Het is niet dat we persé tegendraads willen zijn. We passen gewoon niet in een hokje”. De vergelijking met ‘The Bad Plus’ begrijpen ze wel. Beide trio’s doen aan cross-over jazz, vlechten een vleugje rock erdoor, zijn soms melodieus en soms meer straight qua timing. ‘Maar qua compositie, uitvoering en speelstijl zijn we anders’ concluderen ze.
Wat kunnen bezoekers verwachten van het concert?
Fulco en Simon hebben ontzettend veel zin in de nieuwe tournee. Omdat ze dan verder kunnen met de nieuwe nummers. “Onderweg zijn is ook fijn, en een heel najaar concerten doen met dezelfde muziek, dan kunnen we diep gaan”.
Publiek is erg belangrijk voor ons zegt Fulco. “Zonder publiek geen energie. Met De Beren Gieren willen we de harten sneller laten kloppen, en mensen een unieke avond geven. De stukken worden echt niet precies zo gespeeld als op het album”. Dan grinnikt Simon: “Mocht je straks iemand heel hard horen klappen, dan is dat Fulco’s moeder uit Den Haag”. De Beren Gieren zijn gelukkige mensen. Grote toekomstplannen hebben ze niet. Ze willen gewoon graag heel veel spelen. Met zulke fantastische muziek is dat ze van harte gegund.
Tekst: Vanessa Monfils
Foto ©Alexander Popelier, van links naar rechts: Lieven Van Pée, Fulco Ottervanger en Simon Segers