Van heel dichtbij waren de vier musici te zien in onze eerste echte livestream. Met uitstekend camerawerk en belichting van het Paard.
De oorspronkelijke ‘Tribute to John Abercrombie’ met Ed Verhoeff, Adam Nussbaum en Hein van de Geyn kon niet doorgaan, omdat Adam en Hein in het buitenland zitten. Ed Verhoeff deed ProJazz een alternatief voorstel. Al langer speelde hij in een duo met Ilja Reijngoud (‘The Art of Two’). Ze besloten projecten te gaan maken met gastartiesten. Dat werden in Paard de upcoming Zuid-Koreaanse drummer en componiste Sun-Mi Hong en de veelzijdige Margriet Sjoerdsma. Een mooie samenstelling!
Vooral Margriet drukte een belangrijke stempel op het concert, met haar zang en door het feit dat de meeste nummers van haar hand waren. Al had zij soms de neiging om te dirigeren, Ed Verhoeff was op zijn begeleidende en ook dwingende elektrische gitaar wel de leider van de samengestelde band. Hij kondigde de nummers ook aan. De trombone (wat een prachtig instrument toch!) van Ilja Reijngoud vormde afwisselend duetten met Ed’s gitaar, dan wel met de stem van Margriet. Sun-Mi Hong drumde geconcentreerd en betoverend. Vaak light of zelfs met haar vingers gaf zij een extra dimensie aan deze ad-hoc band.
Het was wel te merken dat er voor de vier musici weinig voorbereidingstijd was geweest. Ze overlegden soms wat en hoe zij gingen spelen, wie er begon, en een keer zette Ed alles zelfs stil en begon de groep opnieuw (toch een zeldzaamheid). Onwennigheid met de livestream wellicht? dacht hij. Hoe dan ook, vooral tegen het einde kwamen er steeds meer heerlijke nummers. Zoals ‘Tim’s party’, een mooie, vriendelijke maar ook melancholische song van Ed naar aanleiding van het overlijden van een collega. En ook het slotstuk ‘Blue Eyed Boy’ gecomponeerd door Margriet Sjoerdsma was prachtig. Een sterk, opzwepend nummer over iemand die je niet kon redden, omdat hij dat zelf niet wilde. Je voelde de wanhoop op het laatst.
Iedereen weet het: We willen echt het liefst liveoptredens zien, horen en voelen! Maar zolang dat niet kan, is zo’n livestream toch wel ‘Best of the rest’. De streams worden gaandeweg steeds beter en beginnen een vaste plek in te nemen in een niet zozeer wanhopig, maar wel smachtend muziekland. Blijven ze, ook na de crisis?
Ed Vervoorn
marketing ProJazz
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.